ἡ ἀγάπη ζηλοῖ, περπερεύεται, φυσιοῦται ... για να αντέχει

υπάρχει ένα είδος αγάπης εξελικτικά προηγμένης

είναι μία αγάπη που μοιάζει γλυκιά σαν σιρόπι αντιβίωσης.
συνήθως ξεπουλιέται φτηνά στην πρώτη ευκαιρία.
εύκολα την παίζει κανείς στα ζάρια.
συχνά αποπειράται να την ξεπαστρέψει σε φριχτά σενάρια στο μυαλό...

όμως αυτή ανθίσταται και διατηρείται υπό αντίξοες συνθήκες.

Ενώ λοιπόν θωπεύεται από τα πιο ανίερα χάδια...
Ενώ συνθλίβεται και κονιορτοποιείται στον μύλο της καθημερινότητας...
Ενώ μεταλλάσσεται σε τραγική περιοδικότητα...
                                                                   

φαίνεται να διατηρείται και να επιβιώνει...

μήπως τελικά αυτή είναι η εξελικτική πορεία και η φυσική κατάληξη των πραγμάτων;
μήπως ο Darwin θα διατύπωνε μια αντίστοιχη υπόθεση;
από τις αγάπες τελικά επικράτησαν όσες μεταλλάχθηκαν σε συνήθειες, 

ένα είδος εξελικτικά ανώτερο και ανθεκτικότερο στον χρόνο και την φθορά του....

ίσως ότι ανθεκτικότερο έφτιαξε η φύση...μετά τις κατσαρίδες...