Βίοι παράλληλοι

Βίοι παράλληλοι 

καρδιά κι επάλληλη η προσμονή 

Στις εφαπτόμενες

γεύσεις παράδεισου εναλλασσόμενες

Τα παραμύθια μας 

δεν αναμειγνύονται· ανακατεύονται

Και μηχανεύομαι όμως δεν φτάνει. 

Σώμα, μικρή μου γη

Βάρκα ακυβέρνητη

Βαριά καρδιά 

Χώρα βαθιά...ανεξερεύνητη