Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

Ορισμοί

Ζωή είναι οι εξάρσεις της.
Αυτές οι έξοχες στιγμές
οι μυτερές,
οι όξινες,
οι εκρηκτικές...

Τα ενδιάμεσα ένα υλικό μετάβασης
Ένα αδιάφορο, βρώμικο λεωφορείο
που σέρνει τ' αμήχανα κορμιά μας.
Τρεκλίζουμε δεξιά κι αριστερά,
ασυνάρτητα,
τρακάρουμε ανθρώπους,
τρακάρουμε συνθήκες,
τρακάρουμε συνήθειες....

Τυφλοί,
μεθυσμένοι,
μπαλωμένοι,
τσαλακωμένοι,
στα φτερά,
με σπασμένα φανάρια,
τρισάθλιοι προχωράμε...
παρασιτώντας στις μέρες μας.

Και ζωή είναι ό,τι απομένει...