Παρασκευή 26 Ιουλίου 2013

Πάμε

Όταν κάποια στιγμή θα σε συναντήσω
Θα έχω πράξει χίλια κακά
Θα σε κοιτάξω και θα σε ρωτήσω:
"Μπορώ να κάτσω εδώ κοντά σου;"
"Μπορώ να κλάψω στη σκιά σου;"
"Μπορώ να είμαι αυτό που είμαι;"

***

Όταν σε βρω κάποια στιγμή θα το καταλάβω
Και θα ξαπλώσω στην ποδιά σου
Και θα κλάψω κάμποσες μέρες σα παιδί
Μετά θα σου μιλήσω
Θα σου πω για όλα τα λάθη μου ένα, ένα
Θα μου πεις "δεν πειράζει"
Θα σου πω για όλα τα όνειρά μου ένα, ένα
Θα μου πεις "δεν πειράζει"
Και μετά δε θα μιλήσω άλλο για πολλές μέρες

***

Όταν σε βρω θα το γνωρίζω
Γιατί δεν θα χρειαστεί να κάνω τίποτα απ' όλ' αυτά
Γιατί θα μου δώσεις μόνο το χέρι σου και θα μου πεις: "πάμε!"



Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

Οι φωτογραφίες

Οι παλιές φωτογραφίες των γονιών μου με μελαγχολούν
Μου θυμίζουν ένα μέλλον κίτρινο, με ρούχα θλιβερά και πολύχρωμα
με αμηχανίες εκρηκτικές
με ξεθωριάσματα διαβρωτικά...

Οι παλιές φωτογραφίες τους με θλίβουν
μου μιλάνε για μια πορεία προδιαγεγραμμένη
για θραύσματα ζωής
για ομοιώματα χαρών

Να! Εδώ χορεύουν με τα χέρια στους ώμους!
Κοίτα!  Εδώ πίνουν και γλεντάνε!
Η γιαγιά μου και η μοίρα μου
Η κόρη της που μου περνάει την σκυτάλη
Να 'μαι κι εγώ ο άξιος διάδοχος της παρακμής τους

Ξεφτυλισμένες διαδοχές
Αλλεπάλληλες πίκρες
Πορτοκαλοκίτρινες στιγμές φλοράλ ντυμένες
Φαρδιές γραβάτες
Ψηλά παπούτσια
Μεγάλα γυαλιά για τρομαχτικές μυωπίες
Νεότητες τραγικές και μοιραίες

Άσχημες, άσχημες, βουβές φωτογραφίες που ουρλιάζετε στα έντερά μου
Σας σιχάθηκα.