Ένα φεγγάρι λειψό

Υμνείστε 'σεις κοινοί θνητοί

τις πανσελήνους τις ολοστρόγγυλες

Εμείς, 

οι εξόριστες καταραμένες ψυχές,

στις καταχθόνιες θεότητες 

θα προσευχόμαστε 

και στα άλλα φεγγάρια 

Εκείνα τα ημιτελή. Τα ακατέργαστα.

Η έλλειψη

Η έλλειψη δεν ειν´ λειψή

Απλά δεν είναι στρογγυλή 

Μα τα ´χει όλα

Τα έχει σωστά

 

Καμπύλες και υψώματα 

Στροφές τα ξημερώματα 

Φυγόκεντρες με ένταση 

Και κεντρομόλες 

στο κέντρο όλες 

Η αγάπη μου είναι λειψή

Είναι όμως ξέρεις στρογγυλή 

Δεν έχει τίποτα σωστό 

Είναι ένα έγκλημα καυτό

Χωρίς γωνίες κι αγωνίες 

Χωρίς πολλές κακοτοπιές

Χωρίς λακκούβες κι ενοχές

Χωρίς το κέντρο κι αντ´ αυτού 

ένα ανθρωπάκι πας παρ του.