Σκαμμένοι όλοι οι δρόμοι προς το σπίτι σου
Οχυρωμένη πίσω από αναχώματα κοιμάσαι
Κάποιο χέρι μηχανεύτηκε
και μου κλείσε την πόρτα
Σκαμμένοι όλοι οι δρόμοι που κάποτε περνούσα
Άρχον καμαρωτός τότε και τώρα βουβά παρατημένος
Προσκύνημα στη πόρτα σου
τις αμαρτίες μου ακουμπώ, πιστός.
Σκαμμένοι όλοι οι δρόμοι και γδαρμένοι
Εκτελούνται έργα και μαζί τους κι εγώ
Στην άκρη της άνοιξης ρε συ
Πως μπορείς να μ' αρνιέσαι;