Κι έτσι μια
μέρα ξαφνικά,
όλοι όσοι υπάρχουν
στη ζωή μου
θα πεθάνουν.
Απροειδοποίητα.
Εκκωφαντικά.
Με μιαν ανακούφιση
θα δεχτώ
το μοιραίο της
στιγμής.
Και θα ´ναι σα
να ξαναγεννιέμαι,
ελεύθερος βαρών.
Δεν φοβάμαι
τον κρότο
αυτής της γόνιμης μοναξιάς.
Φοβάμαι μόνο πως θα
χρειαστεί
να πεθάνω εγώ για να τον ακούσω.
να πεθάνω εγώ για να τον ακούσω.