Λίγο καλύτερος να ήταν ο καιρός,
λίγο φτηνότερο το πετρέλαιο,
Ούτε θα σε πλησίαζα...
Ψέματα!
Βλέπεις, είμαι ένα σκυλί πεινασμένο
από τα μικράτα του και τώρα,
παρά την χοντρή μου κοιλιά,
δελεάζομαι από κάθε πεταμένο κόκκαλο.
Ένα σχήμα εδραιωμένο
σε γρανιτένια βάση.
Μια απολυτότητα περιστρεφόμενη,
στον πιο άχαρο στίχο του δίσκου.
Αυτό είμαι μάλλον.
