Δευτέρα 27 Ιουλίου 2015

Φωτογραφία στα Κύθηρα

Τι υπέροχο που είναι να περιμένεις τον εραστή σου
για να καθρεφτιστείς όμορφη στα μάτια του!

Τέσσερις και τέταρτο.
Σε δυο αιώνες θα φανεί!!
Θα κρατάει μέλι στα χέρια του
και ένα κεφάλι λιονταριού θα ´χει καπέλο.

Θα του δοθείς, όπως η άνοιξη στη γη.
Θα σε θερίσει μ´ ένα σκουριασμένο εγχειρίδιο.

Έχουν τα χέρια του λέπια.
Και τα μάτια του ανοιγοκλείνουν νωχελικά.
Κουβαλάει δυο τσουβάλια γεώμηλα
ριγμένα αμφίπλευρα στις πλάτες του.
Βλέπει κόκκινο τον κόσμο.
Και μαύρη, τόσο μαύρη, 

την δική του αντανάκλαση
σε όλα τα στιλπνά αντικείμενα.


Ααααχ, τι όμορφο το χαμόγελό σου
όταν του κρατάς τα μαλλιά!!

Δώσ' του τα δικά σου να πνιγεί.
Δεσ' τα κόμπο γύρω από τον κλειστό,

τον άχρηστο λαιμό του.
Ας τον να κρεμαστεί απ´ το μπαλκόνι σου.
Πλύνε το σώμα του μετά.
Καθάρισε όλα του τα βάρη.
Βάλτον σε στοίβα ξύλινη και κάψε τον.


Είναι αργά.
Ησύχασε ο κόσμος.
Αναπνέεις απαλά, παραδομένη.
Όμορφη!  Όμορφη μέσα στον ύπνο σου!
Όμορφη και μυρωδάτη δίπλα στο σώμα του.

Νεκρός, καμένος, σχεδόν στάχτη εκείνος,
ακόμα σ´ ονειρεύεται.
Κουνιούνται τα μάτια κάτω απ´ τα κλειστά του βλέφαρα.
Κοιτάζει την φωτογραφία σου.
Αυτή που του στέρησες.
Αυτή με τα ριγμένα καστανόξανθα μαλλιά που κρύβαν το μισό πρόσωπό σου.
Θυμάσαι;
Θυμάσαι.


Κάποτε θα πάρεις το απατηλό στιλέτο
Θα το περάσεις από το ένα του αυτί στο άλλο
Θα του σβήσεις όλες του τις μνήμες
Θα του σβήσεις όλες του τις αισθήσεις
Θα του αφήσεις μόνο ένα όνομα
Και τα μαλλιά σου.
Μέχρι τότε θα καίγεται.

Κι εσύ θα χαμογελάς στον άλλο.
Θα καθρεφτίζεσαι όμορφη στα μάτια του.
Θα είναι πάντα τέσσερις και τέταρτο.
Θα τραφεί για λίγο κι αυτός από τον ιδρώτα σου.
Αυτόν ξόδεψέ τον.  Δεν πειράζει.  

Τάιζε για λίγο το ασήμαντο δίπλα.