κλαίνε και τα χέρια σου,
σα να λυπάσαι ολόσωμη
τα τρία αγόρια του καλοκαιριού,
τ´ αυτοκρατορικά,
που θέλησαν φέτος να το σκοτώσουν νωρίτερα
από των ημερών του τη φυσική συντέλεια.
Μια πλανόδια θλίψη
βρήκε πελάτες στο χωριό μας.
Και έμεινε χρόνια
και πλουτίζει στην πλάτη μας.
Αλλά εσύ δεν φοβήθηκες.
Εσύ είχες σπίτι χτισμένο στον βυθό της θάλασσας.
Τι να σου κάνει η γυρολόγα βροχή κι οι υπαινιγμοί της;
Έτσι κι αλλιώς, τα δικά σου καλοκαίρια βαστούν όσο οι αιωνιότητες των ονείρων.
