Μάντεψε

Κι εσύ μου λες:
"Αγάπη μου!  Μάντεψε!  Μάντεψε!"
Εγώ όλο μαντεύω λάθος.

Έχασα τα χείλια μου παλιά
κι έπαψα να φιλάω.
Ένα ποτάμι που ‘χα μέσα μου
στέρεψε κι αυτό πριν χρόνια.

Εσύ επιμένεις:
"Αγάπη μου!  Μάντεψε!  Μάντεψε!"
Μα εγώ πάντα λάθος μαντεύω
και περιμένω μια κρυφή ρίζα απότιστη να ανθίσει.

Θέλω να τρέξει χρυσός μέσα απ’ τα ραγίσματα.
Θέλω μια φωτεινή ύλη να ενώσει τα σπασμένα.
Μα όλο μαντεύω λάθος
και τα κομμάτια απομακρύνονται ατάκτως.