Περιττό

Ύστερα κατάλαβες.
Άρχισες να μου μιλάς με φωτογραφίες.
Πότε με πλάτες γυρισμένες
και προσφάτως με ζευγάρια αδιαφορίες.

Στέκομαι απέναντί σου.
Μήπως κι εγώ τι;
Αντί να δεχτώ το δώρο σου
κλείστηκα σπίτι
και καμπούριασα και μίκρυνα
μες το ασφαλές και το γνωστό.
Μήπως κι εγώ,
τι περίμενα να καταλάβω
από το ωραίο της ζωής;

Αποφάσισα να σε δέσω στην καρέκλα
και να τεμαχίσω την ολόσωμή σου αγάπη.

Μια καλαμιά ήμουν
που χορεύει στον άνεμο,
στον κάμπο δίπλα σ´ ένα βάλτο
κι εσύ χελιδονάκι.
Πως να αγαπηθούμε;