με παιδική βεβαιότητα.
Και μεγάλα "σ´αγαπώ"
ειλικρινή και καταδικασμένα.
Τα κρατήσαμε στα χέρια μας
σφιχτά όπως τις αμαρτίες
κι όπως κάτι πολύτιμο.
Γραπωθήκαμε απ´ τα ρούχα
που μας φόρεσαν
με το ζόρι.
Λάθος νούμερα και χρώματα και σχέδια. Λάθος όλα.
Χρόνια μετά κοιτάξαμε στο καθρέφτη
Το στόμα μας πια είχε μικρύνει.
Σχεδόν έκλεισε.
Ξεχάσαμε ν´ αστράφτουμε.
Μαύρισαν και τα τιμαλφή.
Και ήταν αργά για συνειδητοποιήσεις.
