Κηπουρική

Υπήρξε αδέξιος χειριστής της αγάπης.
Μια λίμνη αβαθής
κι ένα δωμάτιο τέλεια φωτισμένο.
Ανεξιχνίαστη δεν ήταν καμιά γωνιά του.
Άλλωστε ήταν άδειο.
Παντελώς άδειο.

Όσοι επένδυσαν σε δεύτερες αναγνώσεις του,
σε πέραν και πίσω από τις γραμμές αναγνώσεις του,
έχασαν.
Η διαφάνειά του αφοπλιστική και θανάσιμη.

Τώρα, κάνει τρεις ώρες την ημέρα κηπουρική 

και γερνάει τη ζωή του πατέρα του.
Πήρε και τα παλιά του παπούτσια του και μ' αυτά κοιμάται και ξυπνάει.

Περιφέρει στον κόσμο το μουδιασμένο νηπενθές του
περίπου δύο Οδύσσειες και δύο Ιλιάδες,
γιατί δεν διαθέτει ούτε μία μηχανή της προκοπής
να φτιάξει κι αυτός ένα κούφιο άλογο,
μια μοιραία σχέση με τη μάγισσα,
φόνους και δράματα
ή έστω ένα τέλος άξιο αναφοράς.