Δαμόκλειος

Μου τρύπησε το σάλιο σου τη γλώσσα.
Κι αυτό το χάδι σου έμεινε πάνω απ' το κεφάλι μου.
Και χάσκει αιώνια δεμένο από μια κλωστή.

Δε λέω πια.  Μπαίνει αέρας στα λόγια μου και σβήνονται.
Δεν αφήνομαι πια.  Αν αφεθώ θα εκδικηθεί το άνωθεν σπαθί.
Δεν θέλω πια.  Ακινητώ να μην τρομάξω την κλωστή.

Ξέρω το κόστος του φιλιού.
Ξέρω το κόστος του χεριού.
Μένει τώρα να μάθω και πόσο στοιχίζει η λάμα.
Αλλά τι λέω;
Ένα κεφάλι ακριβώς.