Ακροτελεύτια αιώρηση κέρινη
δικαίωσε την καθ´ ύψος ζωή μας
έστω
κι αν μοιραία πτώσις εκκρεμεί
προς επίρρωσιν του δεδομένου.
Στον πρόσκαιρο θρίαμβο αυτό,
της ζωής,
πτήση κέρινη γίνε εσύ το μέσο
η καθημερινότητάς μας
να ξεγελάσει τον δαίμονα,
που ζητά άθλους και μεγαλεία
απ´ την παρηκμασμένη φύση μας.
Μια μέρα,
των ημερών την τελική,
όταν ενθουσιώδεις,
νέοι,
αδημονούντες,
θα ανέλθουμε βλακωδώς και μοιραία
εκεί
στο στιγμιαίο μέγιστο,
εξήγησέ μας πως
η ακμή δικαιώνει
την ερημική, την διψασμένη,
την ακριβόφτηνη διαβίωσή μας,
και πως την παρακμή μας προλογίζει,
ε...
κι ύστερα ας μας πάρει ο διάολος.
Κατά τα άλλα,
του έρωτος η παγωμένη καύση,
των πουλιών το πρωινό κελάιδισμα,
των κουρασμένων νεφών τα κλάματα,
συνεχίζουν κανονικά την αιώνια πορεία τους.
συνεχίζουν κανονικά την αιώνια πορεία τους.