Άτιτλο

Είχε διάφανα μάτια, διάφανα.
Λαμπύριζαν μέσα αστέρια και κύματα.
Είχαν πουλιά, χελιδόνια και πέρδικες.
Κρυστάλλιζαν πάνω ποτάμια και κρήνες.

Ήταν χρυσά τα μαλλιά, χρυσά.
Πολύτιμα μες τον ανάξιο κόσμο.
Κλωστές κεντημένες σε κεφάλι και ώμους.
Χόρευαν πάνω φώτα, ήλιοι, φεγγάρια.

Άνοιξε η θάλασσα κι ακούστηκε.
Φύσηξε ιώδιο, όνειρο, πάφλασε η καρδιά.
Άνοιξη άγρια, μέλι έσταξε στα δάχτυλα.
Ένα λεπτόμεσο λουλούδι άνθιζε.