Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016

Μυρμήγκια

Είμαστε μονήρη μυρμήγκια.
Περπατάμε νευρικά πάνω σε λεπτές γραμμές αγωνίας.
Κουβαλάμε στωικά το πολλαπλάσιο βάρος μας.
Σκάβουμε απέλπιδα τρύπες στο χώμα να θαφτούμε. 
Μας συνθλίβει τελικά ένα αδιάφορο βήμα. 

Το φως

Έστρεψα τα μάτια μου 
να ζεσταθούν στο φως σου. 
Τα ´κλεισα να σε κρατήσουν. 

Έκτοτε, 
ό,τι ωραίο ξαναείδα
σε περιείχε.