Γυρίζω πολλές φορές στην άδεια καρέκλα δίπλα μου
αγκαλιάζω την πλάτη της τρυφερά και σου λέω σ' αγαπώ
Είναι χρόνια πολλά που λείπεις κι έσβησε το πρόσωπό σου πια
ο χρόνος όμως είναι τόσο καλός μαζί σου, σ' αθανάτισε
Μαζί του φτιάξαμε ένα ολόχρυσο ομοίωμά σου και τ' αγαπούμε
περισσότερο την ώρα που ακούμε μια όμορφη μουσική
περισσότερο την ώρα που πίνουμε ένα κρασί στυφό
περισσότερο, και θέλω να αγκαλιάσω τους ώμους σου
περισσότερο, να σου πω πόσο ροζ νιώθω και πόσο ανάλαφρος,
περισσότερο σαν πούπουλο παρά σαν άνθρωπος φτηνός
Κι όλα αυτά επειδή σ' αγαπώ, ή έστω περίπου αγαπώ ίσως
εσένα, ή το ομοίωμα που αγκαλιάζω στην άδεια καρέκλα
δίπλα μου.
αγκαλιάζω την πλάτη της τρυφερά και σου λέω σ' αγαπώ
Είναι χρόνια πολλά που λείπεις κι έσβησε το πρόσωπό σου πια
ο χρόνος όμως είναι τόσο καλός μαζί σου, σ' αθανάτισε
Μαζί του φτιάξαμε ένα ολόχρυσο ομοίωμά σου και τ' αγαπούμε
περισσότερο την ώρα που ακούμε μια όμορφη μουσική
περισσότερο την ώρα που πίνουμε ένα κρασί στυφό
περισσότερο, και θέλω να αγκαλιάσω τους ώμους σου
περισσότερο, να σου πω πόσο ροζ νιώθω και πόσο ανάλαφρος,
περισσότερο σαν πούπουλο παρά σαν άνθρωπος φτηνός
Κι όλα αυτά επειδή σ' αγαπώ, ή έστω περίπου αγαπώ ίσως
εσένα, ή το ομοίωμα που αγκαλιάζω στην άδεια καρέκλα
δίπλα μου.
