ένας άνθρωπος
φοράει τα φτερά του
και χάνεται στον κόσμο των πουλιών
ένας άνθρωπος
αμνηστεύει τον εαυτό του
και χάνεται από μέσα του
επιτέλους
ένα πρωί αδιάφορης Τετάρτης
που στο πόδι του ήδη πατάει
το πρώτο βήμα
και κατασφάζει τους γονείς και
τους φίλους του τη γυναίκα και
τα παιδιά του
τα άπειρα παρελθόντα του και
και τα προδικασμένα μέλλοντα
και με χέρια καθαρά ξεκινάει
μωρό αβάπτιστο
λουλούδι αμύριστο
σκιά ασώματη
να χαθεί
σ' έναν σκοτεινό κόσμο