Αγία Σκληρότητα
στης ευσπλαχνίας σου την σκέπη προστρέχω.
Στη βελούδινη ευαισθησία σου ανάβω καντήλι
και προσεύχομαι να με φυλάς.
Η σκληρότητα της Πόρνης Ευαισθησίας αβάσταχτη.
Η τραχύτητά της μου άλεσε τα σπλάχνα.
Της αναλγησίας της το τραύμα βάθυνε ως το κόκκαλο
και δεν αντέχεται πια.
Αυτό το σπίτι είναι γεφύρι
που συνεχώς γκρεμίζεται.
Στα καινούργια δωμάτια
να μπει η καλή σου
στους τοίχους
να μπει η κόρη σου
στο πάτωμα
να μπεις εσύ
μα μην ελπίζεις.
Αυτό το σπίτι είναι γεφύρι
που συνεχώς γκρεμίζεται.
Κι εσύ να χτίζεις
με τα θλιβερά σου χέρια
ό,τι προλαβαίνεις
στο φως της μάταιης μέρας
αυτό το σπίτι θα γκρεμίζεται.