Το κουτί

Στο κουτί με τον μαύρο αέρα
ένα ξανθό παιδί ανάβει, φως.

θέλει να δει τα μαύρα μαλλιά μου
να ξεθωριάσουν
κι εγώ θέλω να τ’ αγαπήσω
σαν θεϊκό πουλί
που φτερουγίζει προστατευτικά πάνω μου,
όμως το φως είναι αδύναμο,
τα ξανθά του μαλλιά αβάσταχτα,
το σκοτάδι συμπαγές

Στο κουτί την μαύρη πέτρα
ένα ξανθό παιδί κρατάει, διαμάντι.
θέλει να δει τα άδεια μου χέρια
να γεμίζουν
κι εγώ θέλω να τ’ αγκαλιάσω
σαν αδερφό
ποτέ να μην το αφήσω να χαθεί
όπως το φως είναι αδύναμο,
τα ξανθά του μαλλιά αβάσταχτα,
και το σκοτάδι συμπαγές
Στο κουτί με το μαύρο νερό
ένα ξανθό παιδί ποίημα, χρυσίζει.