Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2017

Η λάμπα

Ήμασταν δυο γραμμές δεμένες.
Όπως περπατώ μακριά μας πυρακτώνουμε
και λάμπουμε.
Μακραίνω και μένουν στο σκοτάδι μόνο
τριχοειδείς γραμμές πορτοκαλί που τρέμουν. 



Το πουκάμισο

Πήρα να σιδερώσω το πουκάμισο.
Από την κοιλιά μου ως το στήθος
πάνω-κάτω, πάνω-κάτω.
Δεν ίσιωνε.
Πάνω-κάτω έφτασα ως το κόκαλο της ράχης
με μια τρύπα πάντα ασιδέρωτη.