Ελάχιστες ιστορίες

Μπλέκονται μέσα μου οι φωνές τους
κι οι ιστορίες μας
οι αγάπες στα ανένδοτα δόντια μου
μήλα με την φλούδα τους
μηρυκαστικές βελόνες ραπτομηχανής
κεντούν το δέρμα
της κάθε μιας τους. Μέχρι σπασμού.


Εδώ θα βρεις, κάτω απ΄ τα επίμονα
κόκαλα, αίματα,
αράδες για την επαναληπτική μνήμη
την ξεχαστική,
κεντημένα μαλλιά ξανθά, μελαχρινά,
καστανά όλα
αγαπημένα και δεμένα αναμετάξι τους.


Και πίσω τους, πλέον πίσω τους πια
την ερμητική μου
άρνηση, την ίδια που τις έκλεισε πάντα
στην φυλακή,
του στόματός μου την οριστική έγκλιση
σε ποτήρι
κοκτέιλ να συναντώνται μεθυσμένα.