Επί ξύλου

Τον κέρδισα τον ύπνο μου
σε κρεμασμένο ξύλο
μοναξιά σκαλισμένη
σαν μαρμαρένιο αυλάκι

με των χεριών μου τις πέτρες
και με παλιά λουλούδια
να στύβω λίγο το μέλι τους
και περισσότερο τ´αλάτι

ανεπαρκείς οι χοές μου
ποτίζουν την αλώβητη έρημο
κι η φωνή του βοώντος
αντηχεί στο άδειο μου σώμα

περάσματα χαράγματα
στις πατούσες φιλιά αχινών
παπαρούνες στα βότσαλα
θα καταπιούν την θάλασσα