Ο φύλακας στο πλυσταριό

Ονειρεύτηκα πως ένα βράδυ
άπλωνα στο πλυσταριό
τα καρό πουκάμισα
ενός αγνώστου εραστή μου.

Έξω φυσούσε δυνατά
κι οι σκιές των δέντρων χόρευαν
κάτω από αναμμένα φεγγάρια
δίπλα απ’ τις αδέσποτες γάτες μου.

Ονειρεύτηκα κι ένα τραγούδι
του Λάγιου σχήματος μωβ
να το φέρνει ο αέρας,
κάτι σαν κίνηση βεντάλιας.

Τα μανίκια τα έπαιρνε ο άνεμος,
έλεγα αυτά τα ρούχα
θα στεγνώσουν γρήγορα
θα μείνω ξύπνιος να τα κοιτάζω.