Το κίτρινο σπίτι

Αν ήμουν
ένας ευαίσθητος άνθρωπος
θα ταξίδευα μ´ ένα πουλί
μες το κλουβί του
Θα ήμουν ένα νησί
και η λίμνη γύρω του
κι άνθρωποι
που θα μπάλωναν
τα ματωμένα ρούχα τους
στα λειψά χώματά του

Αν ήμουν
ένας ευαίσθητος άνθρωπος
εκεί
οι ψαράδες θα με πετούσαν,
ψάρι μισοφαγωμένο
κι εγώ θα 'πεφτα στο νερό
και θα κολυμπούσα
χαρούμενα όπως πάντα

Φοβάμαι πως
αν ήμουν άνθρωπος
θα αγαπούσα τα κίτρινα σπίτια
που φεύγαν
για το μέσα του πελάγους
Εκεί που ό,τι σαπίζει
ανθίζει
που όσοι τολμούν
απελπίζονται
όσοι ζητάνε να πεθάνουν
ζουν
κι όσοι μπορούν να ζήσουν
φεύγουν