Δευτέρα 28 Ιουνίου 2021

Στο νερό

Θα πίνεις βρώμικο νερό
και εγώ που δεν θα σ’ αγαπώ,
θα σ’ αγαπώ.
Τα σώματά μας θα διακόπτουν
τα φλεγόμενα τοπία
κι αλλού με φίδια ή άλογα
με των μορφών μας τα στενά τα περιγράμματα,
ανάμεσα σε κόκκινα και αστέρια,
δράκους, κοιλιές, μαχαίρια θ’ ανταμώνουνε.

Στο νοηματικό ολόγραμμά σου
πιστώνεις τα φτερά και τα αίματά σου
και στους δρόμους εκείνους που ‘ναι καλύτερα
να είσαι σκυλί παρά άνθρωπος,
της αμηχανίας σου τα γρανάζια
λαδώνεις με το λίπος της κοιλιάς σου.
Αμμωνία κι υγρασία που έρχεται
κυματιστά από τον παρακείμενο
Θερμαϊκό στην Εδέσσης, 
σε καινούργιο παγκάκι αφήνεις μια παλιά κούπα.
Χυμός σαγκουίνι
δυο γόνατα που βαρέθηκαν
μάτια που δεν βλέπουν
δρόμοι κενοί
στην εποχή της πανούκλας.

Στύβω το κέντρο μου,
εξαγοράζω τον θάνατό μου
παλλίνδρομα και μάταια.
Μπορώ να πω επιτέλους
σκόρπισμα,
και σκοπός,
και άνοιξη,
χωρίς να θεωρηθώ ρομαντικός.
Και να σου δώσω να κρατήσεις
το χέρι μου σε σκίτσο μονοκονδυλιά
κι ας είναι κάρβουνο
κι ας είναι γελοία γραμμή
και να σου πω
«πάρε το χέρι μου,
δεν είναι παρά μια λέξη
αμφιβόλου ορθογραφίας,
πλήρης νοήματος»

Κι εσύ που δεν θα μ’ αγαπάς
θα μ’ αγαπάς.
Τα σχήματά μας θα πλαισιώνονται
από ασχημάτιστα τοπία
και τη μπάντα του τσίρκου
σε ηρωικά εμβατήρια
και ξεκούρδιστα βαλς.