Της πέτρας

Νιώθω στα χέρια μου, την ακατανίκητη ανάγκη

της πέτρας

στις άκρες τους, 

αντί της της ζέσης του δέρματος

αγαπώ, λαχταρώ, διψάω, 

με τα ίδια δάχτυλα,

το σώμα της πέτρας

Έφερα μαζί μου από μια πονεμένη θάλασσα, 

ένα βότσαλο και το βασανίζω

Τρίβω πάνω την αιχμηρή μου 

μανία,

λίγο με νύχια

λίγο με κόκκαλα

λίγο με αίμα
λίγο με την γλώσσα,

να του γλύψω ένα πρόσωπο

ή έστω δυο μάτια

και μια θανάσιμη λαβή

να κρατιέμαι,

εν είδει παυσίλυπου

εν είδει βλέμματος