Μέλι

Το μέλι ήταν όξινο. 
Έκαιγε την στερημμένη γλώσσα μου. 
Η αγάπη οξύμωρη.  
Ζέσταινε και διάβρωνε το στεγνό κορμί. 
Τα χρόνια ανεχόμενα. 
Περίμεναν τη χαρά όπως χαμένο λεωφορείο. 

Το μέλι μια τρύπα. 
Ανοίχτηκε στην θλιμμένη μου πρόταση. 
Η αγάπη αντίστιξη. 
Ήχος αιώνια άγνωστος, πάντα καινούργιος. 
Τα χρόνια γυροσκόπια.
Σ´ άγονη χώρα νομάδες ακίνητοι στη θύελλα. 

Το αυτοκόλλητο

Μου λες
πως είσαι ένα ράμμα
στο βαθύ τραύμα,
στο δεξί μου πλευρό.
μα εγώ σε θέλω
δεμένο μπαλόνι ηλίου
με κόκκινη φτηνή κορδέλα
στον καρπό μου.

Μου λες...
είσαι αυτοκόλλητο
νικοτίνης στο μπράτσο
αλλά εγώ
δεν κάπνισα ποτέ.