ούτε ένα τόσο δα κουτάκι
για τα κτερίσματα
Στης ειμαρμένης την έσχατη προδοσία
γονάτισα γελώντας.
(Προβολείς!)
Τώρα τι θες; Ενδελέχεια τέλος.
Λες και δεν υπήρξαμε.
Έτσι ζήσαμε και τώρα έτσι θα ζούμε.
Κι είναι κι αυτό πολύ αστείο αν το καλοσκεφτείς
Λες κι όλος ο χώρος που καταλάβαμε στον κόσμο
και στον καιρό
συγκεντρώθηκε σ' ένα μοναδικό αναβόσβημα
ύστερα το λαμπιόνι κάηκε και σκοτείνιασε το πράμα.
Λέω, λοιπόν, δε μου 'μεινε ούτε η μύτη της καρφίτσας
έτσι να πατήσω κάπου να στηριχτώ
ή έστω να σε θάψω βρε αδερφέ
κρατάω τα κτερίσματα πάντως.
Στης ειμαρμένης την έσχατη προδοσία
γονάτισα γελώντας.
(Προβολείς!)
Τώρα τι θες; Ενδελέχεια τέλος.
Λες και δεν υπήρξαμε.
Έτσι ζήσαμε και τώρα έτσι θα ζούμε.
Κι είναι κι αυτό πολύ αστείο αν το καλοσκεφτείς
Λες κι όλος ο χώρος που καταλάβαμε στον κόσμο
και στον καιρό
συγκεντρώθηκε σ' ένα μοναδικό αναβόσβημα
ύστερα το λαμπιόνι κάηκε και σκοτείνιασε το πράμα.
Λέω, λοιπόν, δε μου 'μεινε ούτε η μύτη της καρφίτσας
έτσι να πατήσω κάπου να στηριχτώ
ή έστω να σε θάψω βρε αδερφέ
κρατάω τα κτερίσματα πάντως.