Ιφιγένεια

Τόσες μέρες ακίνητες
μετετράπη η ζωή σε νεκρή φύση
Ψάχνω μια Ιφιγένεια να θυσιάσω
μήπως και φυσήξει ο άνεμος
Ψάχνω τι πρώτα να πετάξω στην θάλασσα
να αλαφρύνει το σκαρί

Τόσες μέρες ασυγκίνητες
μεταλάχθηκ' η ζωή σε στάση.
Ξεχασμένη σκονίζεται στα ράφια.
Αμέτοχη, βουβή, σχεδόν τελεσίδικη...

Συνταχθείτε οπίσω μου
μοιραίοι,
αδύναμοι,
πτωχοί τω πνεύματι,
κι εσείς οι αυτόχειρες που αγαπήσατε τάχα πολύ για να θυσιάσετε...