Ερημικό

μακάρι να έβρεχε λιγάκι, να σβήσει
η γη που φλέγεται από τα χρόνια
της ζέστης

από τις σκασμένες, αφυδατωμένες
πληγές της όταν ακούγονται κραυγές και
τριξίματα απαλά

ας έβρεχε λιγάκι να τρέξει το νερό στα
χάσματα να τα γεμίσει με
προσωρινή δροσιά και

τα ξεραμένα χέρια κι οι βασιλικοί στα
φυτεμένα χώματα, καμία αντίσταση
να μην φέρουν

οι άγονοι τόποι για να κατοικηθούν,
της εφήμερης σταγόνας τη
χάρη και το εμβατήριο

στο κρεμασμένο άνυδρο σύκο που
όλο θα γίνει μέλι και αίμα
του άγλυκου στόματος

ν' ακούσουν τα λευκά δόντια κι η
γλώσσα να τσακίσει αυτό
που σημαίνει με

το νέο σάλιο στους αναγεννημένους
κάλυκες, οι σφαίρες στο
ξερό χώμα δίπλα

στα ποτισμένα αυλάκια δίπλα
τα φεγγάρια σε θραύσματα
όπου βρουν

ν' ανακλώνται ψαλιδισμένα και
χαρούμενα εδώ κι εκεί
και θλιβερή η

ομορφιά του ανθισμένου κόσμου
όσο και της ζωής της
σπασμένης

εδώ κι εκεί να έβρεχε λιγάκι