Βάτος

Υπάρχει ένας τρόπος
να κρατάω
το φως στους δρόμους αναμμένο πάντα
να φοβάμαι
ακόμα στα σκοτεινά στενά
Υπάρχει ένας τρόπος
Αυτοπυρπολούμαι καθημερινά κι αδιαλείπτως
και περπατώ καιόμενος
Είναι ταλαιπωρία αυτό αν το σκεφτείς
τουλάχιστον όμως βλέπεις που πατάς

τα τραγούδια
από τα δεκαπέντε μου με φάγανε
οι στίχοι τους
με τρίψαν σαν τραχιά γυαλόχαρτα
έγινε λεπτή η ψυχή και δεν αντέχει πια τίποτα
διαφάνεψε

οι λέξεις
ένας αποκαλυπτικός μανδύας συγκάλυψης
που τον φοράω κάθε μέρα στους ώμους μου
κι όταν σας βλέπω τον περνάω στο κεφάλι
Δεν κρύβω βέβαια αινίγματα στα μανίκια μου
μόνο προσεκτικά χαραγμένα αλλεπάλληλα "γιατί"
στους πήχες των χεριών μου
που τα αφήνω να χάσκουν χωρίς ράμματα

και οι ρίζες μου
στουπιά βουτηγμένα στην βενζίνη
φιτίλια κι άκρες βραδυφλεγών υλικών

μια βάτος που περπατά


Υπάρχουν τρόποι πολλοί να καείς
Εμένα με διάλεξε ένας αργός