Σάββατο 23 Μαΐου 2015

Να ζει κανείς...

Κοφτεροί οι άνθρωποι, 
όπου και να τους πιάσεις. 
Γυαλιά σπαρμένα στο δέρμα τους. 

Καρφιά παντού οι άνθρωποι. 
Τα μάτια τους, 
τα χέρια τους,
οι καρδιές τους καρφιά. 

Αγγίζονται και ξεσκίζουν τις σάρκες τους. 
Μιλάνε και κόβουν με γλώσσες ξυραφένιες. 
Αίματα παντού σέρνονται πίσω τους. 
Αποδείξεις ενός εγκλήματος εκ προμέλητης. 

Το μόνο ερώτημα που έχει κάποια ουσία είναι το:
Ή να μη ζει;