Πέμπτη 14 Μαρτίου 2024

Χτες

Απόψε η πείνα μου απευθύνεται στις άκρες των δαχτύλων μου.
Στα νύχια, στις παρανυχίδες, σε κάθε κομμάτι που εξέχει.
Μπορεί να χορτάσω μ' αυτά ή να συνεχίσω, με το σώμα τους.  
Πόσο απέχει η μία ακρωτηριασμένη αγκαλιά από την άλλη;

Απόψε η δίψα μου χωράει σ' ένα ποτήρι κερί, με ουίσκι και λικέρ.
Στα αληθινά, στα ψέματα, σε κάθε σταγόνα, στο υψωμένο χέρι.
Μπορεί να ξεδιψάσω μ' αυτά ή να συνεχίσω, με το ποτήρι μου. 
Πόσο απέχει η μία σπασμένη δαγκωνιά από την άλλη;

Απόψε η λαχτάρα μου εκτείνεται στις ελάχιστες ώρες της μνηστείας.
Στη νύχτα που άνοιξε η γη και σώπασαν οι λύκοι για λίγο.
Μπορεί να ουρλιάξω, ή να κλάψω, ή να γελάσω, με το ποτήρι μου.
Πόσο απέχει η μία σπασμένη φωνή από την άλλη;