Τα τραίνα

Τραίνα πλησιάζονται εκπληκτικά αργά
και απομακρύνονται αστραπιαία
Όλοι οι κόποι τους συμπυκνώνονται
σ’ ένα κρυφό ελατήριο εκτόξευσης
Τα αγκομαχητά τους και τα κλάματα
οι συνεχείς πόνοι των αρθρωτών τους μελών,
τα “λίγο ακόμα” και τα “σχεδόν φτάσαμε”,
όλα τους
καταλήγουν σε θεαματικές εκρήξεις
διασπαστικής μοναξιάς.

Καημένα τραίνα, αεί πλησιάζοντα
αεί απομακρυνόμενα θεαματικώς
κι ανεξαρτήτως προθέσεων προορισμών.
Ιδρωμένα, ματωμένα, ταλαίπωρα
τραίνα σε σκουριασμένες ράγες,
μοιραία τραίνα πλησιάζοντα,
θα περάσει από πάνω σας η ζωή
σαν τραίνο, και εσείς...
το ένα πάνω απ’ τ’ άλλο.