Ποιος χρόνος;

Ο χρόνος δεν ξέρει τίποτα.
Ο χρόνος αδιαφορεί
για την εγγενή δυσ(μ)φορία μου.
Δεν μ' ωριμάζει.
Δεν μου γλυκαίνει τις πληγές.
Τον χρόνο δε τον νοιάζει.

Ο χρόνος περνάει.
Μόνο αυτό ξέρει να κάνει.
Και το κάνει καλά.
Δεν διδάσκει.
Δεν είναι δάσκαλος ο χρόνος.


Κύμβαλο ήμιν και εμμένω.
Να κυμβαλίζω μπορώ μονάχα.
Ανεξάρτητα από τις αδαμάντινες προσδοκίες σου.


Επένδυσα σε αέρα.
Αγάπησα ατελώς.
Ερωτεύτηκα ελαττωματικά.
Κι όλα έτσι τα έκανα.
Μισά, άγαρμπα, τραχιά, αιχμηρά.
Και κυρίως μάταια.