Κυτταρικό

Απόπτωση
γι' αυτή τη μαριονέτα
του εαυτού μου,
για μένα λέω,
που
ζει και αναπνέει
κατά παραγγελία,
μα θα φροντίσω...

Αυτός μου λέει 

πως θα με λένε,
και γράφει καθημερινά
την ιστορία μου
κατά το δοκούν,
και με πηγαίνει
εδώ κι εκεί
θέλω δεν θέλω,
μα θα φροντίσω
την μαθημένη απόγνωση...

Απόπτωση φυσικά
για τις κλωστές του
για τα σταυρωτά του ξύλα

με τη σοφία του κυττάρου

να αντιστρέψω 

την δική μου

και την δική του 

ασοφία

να φροντίσω

την μαθημένη απόγνωση

την ψεύτρα 

να ξεμπροστιάσω...

και γαία πυρί μιχθήτω

Περί αισθητικής

τα σώματα μας ξεγέλασαν
οι καμπύλες και τα βάθη τους
οι φωτιές των αγαλμάτων
το φίλντισι κι η πούδρα τους
τα ολομέταξα και τα βελούδα
τα μάτια μας κορόιδεψαν

εκεί που περπατούσαμε
όπως τραγουδούσαν
κάναν το μπάνιο τους
κοιμόταν τον ύπνο τους
τα μάτια και τ' αγάλματα
τα σώματα και τα μάτια
η φαινόμενη τελειότητα
η ασήμαντη λογική
η εξακολουθητική αναζήτηση
της αισθητικής εξάντλησε
τους πόρους μας

Πορτρέτα 2

Νικόλαος Ελευθ. Βασιλάκης - [Το πονηρό]

Πλύνε το πρόσωπο
μισό ποτήρι πλαστικό
λίγο νερό και στα μαλλιά
ίσιωσέ τα,
μήπως ποιος σε βλέπει;
λευκός την άμμο πατάς
αλαφρύς
σκούπισε το πρόσωπο
προσόψι τριμμένο
σ' αυτή τη στενή βάρκα
κρατήσου μη φεύγεις
την ιερή πέτρα
εσύ άγιασες
πάρε την άμμο
σκέπασε
το αθόρυβό σου πέρασμα
το μικρό σου βήμα
το κουλούριασμά σου
το βραδυ
εδώ
πέθανες
την τελική σου επιθυμία
κέρδισες με το κορμί σου

Πορτρέτα 1

Γιάννης Κ. Ιωάννου

βουτάς ένα παξιμάδι
ξεχειλίζει η κούπα
κοιτάς στο παράθυρο
ένα μωβ φόρεμα
φοράει το σώμα σου
δεν έχει στήθος
το πήρε η μάνα σου
στέκεσαι αγέρωχος
στην σκιά του καθρέφτη
την φοράς σιδερωμένη
για τη μετά θάνατον
δικαιώσή της αγωνίας

διασταυρωμένος
φίνα φωνή τρεμάμενη
λέω πως έστω κι έτσι,
μέσω της καίριας
του πληρώματός του άφιξης,
αποκαταστάθηκε η θέση σου
παρίας χρυσός
σ' έναν άθλιο κόσμο
στο κατώφλι του παλιού
διωρόφου
άγνωστος στρατιώτης όχι
σκοπιά ναι
τι ψάχνεις με τα μάτια
τι ζητάς με το στήθος σου;
σκοπιά ναι
κλείσε την πόρτα