Πτερόεντα

Τα πουλιά υπνοβατούν και τα
έντομα κλείνονται σε σφαίρες μνήμης

εμείς τους κλέψαμε των φτερών τους

την άχρηστη βοή

η τροπή του κόσμου που τινάζεται 

και τρέμει, αντηχεί

περίκλειστοι κουφαινόμαστε από το φώς

από τον κενό κρότο

ματώσαν τα μάτια μας κι ό,τι

μέσα τους δεν ζει