Παρασκευή 17 Ιουλίου 2015

Αφού έτσι είναι...

Σε περίμενα σε πείσμα των καιρών.
Ξεραμένος ως τη ρίζα, αλλά ελπίζων. 
Ήρθαν μύριοι. Φύγανε. Δεν ήρθες. 

Σε περίμενα σε πείσμα του εαυτού μου. 
Ηττημένος, εμπαθής, ειρωνικός. 
Κύματα οι μέρες. Φύγανε. Δεν ήρθες. 

Σε περίμενα Μεσσία και λυτρωτή, έλα. 
Ακατάλυτη η ενοχή μου, σώσε με. 
Ξέφτισε τ´ αισθήματα ο αέρας. 

Δεν θα ´ρθεις.