Δρόμοι και σπίτια οριστικά αφυδατωμένα
πίνουν αδίκως τις υδάτινες κλωστές.
Μονότονοι ήχοι ρυθμικοί και επίμονοι
νανουρίζουν το τελείωμα της μέρας.
Τάδε Μαρτίου του έτους Χ ξαπλώνω.
Τάδε Μαρτίου συν μία,
ξυπνάω στη μέση της βροχής
από ανονείρευτο ύπνο.
Πλέουν γύρω μου τ´ αξεδίψαστα σπίτια,
οι αξεδίψαστοι άνθρωποι, και τ´ αξεδίψαστα χρόνια.
Την κουρασμένη μας δίψα σέρνουμε όλοι μας
στους ιδρωμένους δρόμους και τις γωνιές της.
Ξεπληρώνουμε χρέη και φορτωνόμαστε τα επόμενα.
Κι η επίμονη βροχή συνηγορεί.
