Γυάλινα

Τα χέρια σου ήταν παλιά
χάραζαν δρόμους, αυλάκια, κοίτες.
Τα μάτια σου σκούρα, θολά, σκονισμένα.
Το κορμί σου πράσινο, παρ' όλ' αυτά.
Αυτό το οξύμωρο, 

εξουθενωτικό.
Τα μαλλιά σου γυάλινα
έσπαγαν στα χέρια μου και μ' έκοβαν.
Τα χέρια μου χαρτιά.
Σερπαντίνες και κομφετί κατακόκκινα.
Ο λαιμός σου θάλασσα,
θάλασσα, θάλασσα.
Πέτρες τα μάτια σου στο σώμα μου
και βούλιαζα, βούλιαζα.
Βούλιαζα.