Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου 2017

Προγονικό

Μείνανε αγκαλιασμένοι σφιχτά
πάνω σε στρώμα από άχυρο
σαράντα-τόσα χρόνια
Αναζήτησαν άλλα πόσα τον πόνο
ώστε να μπορούν ν´ αγαπιούνται
κι ούτε κοιμόταν, ούτε αγαπιόνταν
Πλαστικοποιημένοι μιλούσαν,
μάλωναν, εχθρεύονταν
την πλαστική αγάπη τους
Πολυμερίστηκαν τα χρόνια
στα χέρια, η έχθρα ξέφτισε
όπως τα νιάτα τους.
Τώρα ενώθηκαν τα κορμιά,
μα τι να το κάνεις; Ζωή·
ήταν κι έφυγε, πάει.