Μέλι

Δε μένει τίποτα.
Το ευγενικό μέλι τελείωσε χτες.
Το πρόσκαιρο θαύμα ξεχάστηκε.
Αδιόρατες αισθήσεις στο σπίτι με τα κλειστά παράθυρα.
Παρηκμασμένες μνήμες.
Χοάνη αχόρταγη η επόμενη μέρα ρούφηξε το βροτό.

Που είσαι στα βρώμικα σεντόνια;
Που είσαι στην φωτογραφία στον κήπο;
Που είσαι στις βαρετές διαδοχές στολίδι;

Αγωνίζομαι αλλάζοντας ρούχα.
Κόβω τα μαλλιά μου.
Ξεπλένω τα μάτια μου.
Καίω τα πόδια μου.
Σήμερα θα στρέψω και την καρέκλα να κοιτάζει αλλού
και τίποτα δεν θα είναι αρκετό.