Αυτό το στεγνό φυτό στον κήπο μας
δεν θ’ ανθίσει.
Σαράντα χρόνια μπουμπουκιασμένο
μα ποτέ δεν το είδε ο γυμνός ήλιος.
Μόνο μια λαμπερή αντανάκλασή του
το μεγάλωσε
και το συντηρεί
μ´ έναν καθρέφτη εμμονικό
χάδι γυναίκας
ακυρωμένης απ’ αέρινο ερώμενο.
Αυτό το διψασμένο φυτό στον κήπο μας
έχει ρίζα βαθιά.
Βλέπεις, το άνυδρο χώμα του
χρειάστηκε να τ’ αντλήσει
απ’ τα μεγάλα βάθη του.
Όμως δεν πατάει γερά.
Δεν άπλωσε τα πόδια του.
Δεν χάρηκε το στηρικτικό πλάτος της γης.
Μονάχα η έγκλειστη λάβα της το ποτίζει.
Κι αυτό πυρώνει τον κορμό του,
ψηλώνει, μπουμπουκιάζει,
μα δεν ευδοκιμεί.
Το ‘χουν από παλιά,
κακή συνήθεια τα λουλούδια
να δένουν με το νερό.
