Οι βαλίτσες

ξεκίνησα ξανά να φτιάχνω τις βαλίτσες μου.
σ' αυτό το ταξίδι χρειάζεται άριστη οργάνωση!!!
να ανασκοπηθεί η κάθε άχρηστη λεπτομέρεια.
να ενημερωθούν
επίγονοι
πρόγονοι
και αυτουργοί.
να κλείσει κάθε αδιάφορη εκκρεμότητα.
να ολοκληρωθεί ο παραλογισμός της ισχυρής ανελευθερίας.
να τονιστεί σωστά το ουσιώδες τίποτα.

πόσα να αδειάσει κανείς για κάτι τόσο μακρινό;
τι να πρωτοβγάλει;  ευγνωμοσύνες, ενθυμήματα, απολογίες;
πόσα χρειάζεται να είναι κανείς καλά γδυμένος;
τι μέγεθος κενού για να μην είναι υπέρβαρος;


πόσο χαρούμενος είμαι!
πάντα με κούραζαν ταξίδια και βαλίτσες!
γι' αυτό θα πάρω την μικρότερη!!
ό,τι χωράει στην τρύπια παλάμη μου!!
πιο πολλές μυρωδιές κι αισθήσεις
παρά το χοντρό μου παλτό για το μεγάλο κρύο
πιο πολλές τυφλές εικόνες
παρά τα γυαλιά για τον έκθαμβο ήλιο
πιο πολλά τραγούδια βουβά
παρά των ανθρώπων το απάνθρωπο βουητό
λέω
μόνο ένα φύλλο Δάφνης
στο δεξί μου χέρι κι άλλο τίποτα.

τι υπέροχοι κόσμοι ανοίγονται μπροστά μου!
τι άγνωστα μέρη περιμένουν το περίεργο βήμα μου!
πόσα πρώτα βλέμματα και ακροάσεις και μυρίσματα!
αστρικών γεννήσεων!
αβαρών μουσικών!
αχρώματων χρωμάτων!
χρυσόσκονης!
εξερώτων!

Δώσε μου Θεέ μου άνεμο ούριο
Δώσε μου νερά σιδερωμένα και φιλόξενα
Δώσε μου το θάρρος να κοιτάζω την ανυπαρξία σου
Δώσε μου δύναμη να σηκώσω το βάρος του φύλλου της.