Vessel

Στα χέρια του κρατώ ένα δοχείο
ένα καράβι, έναν κωπηλάτη,
εκτελούν μεταφορές,
μια αντανακλαστική επιφάνεια
στο κέντρο μιας μάταιης σφαίρας
κουδουνίζει μεταλλικά.
Βλέπει να κρατώ στα χέρια του
ένα δοχείο, ένα καράβι,
μια μάταιη σφαίρα,
ακούει μια μεταλλική
σερενάτα να καίει τα κεριά του
σε κάθε της σύγκρουση
με το καινούργιο φως.
Κάτι τρέμει
λες και τα πράγματα συντονίζονται
με τα χέρια του νωθρού καραβιού
λαμνοκοπώντας υστερικά
στα πόδια ανάποδης χελώνας.
Ο Ρασκόλνικωφ είναι
ο μόνος άνθρωπος στον κόσμο.
Κι αυτός είμαι κρυμμένος
στο μισό κοίλο του ωμέγα του.
Μια σκέψη μέσα στην σκέψη,
στο κόμμα μια τελεία,
η σιωπή μετά την ανάσα
στην μόνη άκρη του σύμπαντος.