Οι άπιστοι

Μιλάνε όλοι για την εποχή της άνθισης. 

Ο χειμώνας το εύλογο κόστος της. 

Ένα καρφί μνήμης. 
Δηλητήριο που εξασθενεί.

Η άνοιξη μεγαλοπρεπές κάστρο άγνοιας. 

Δριμύ, δίκαιο ψύχος, το καλοκαιρινό φως. 

Μιλάνε κανείς δε λέει για το κενό. 

Ωκεανοί απέραντοι, άδειοι, πόλεις άδειες.  

Διαδοχή κραυγών, ουρλιαχτών, σιωπών, 

σπαράζει τους πυκνούς ορίζοντες. 

Μαχαιριές στον κρύο αέρα, σπλαχνικές!

Πίστεψαν οι άπιστοι και «Ηλί!», φωνάζουν.