Μ' ένα κουτάλι για δύο

Μ’ ένα κουτάλι για δύο

κι ένα βαζάκι βύσσινο,
το τελευταίο γλυκό της γιαγιάς.

Μ’ ένα κουτάλι στα δύο,
σιρόπι στα χείλια και κρύο,
σφιχτά στριμωγμένοι σε μια παλιά αγκαλιά.

Λες να βρεθούμε στης αγάπης την άκρη;
Ένα κουτάλι μπορεί να μοιράζει
τα πρώτα μεγάλα φιλιά;

Θυμάσαι καθόλου στου μετάλλου τη γλύκα
στ’ αξεθώριαστα χάδια
στον άσπρο σου ώμο βροχή;

Μ’ ένα κουτάλι κι οι δύο
βουτήξαμε σ’ αυτό
που εσύ από τότε λες απροσδιόριστο...